Τομή ενός ανθρώπινου δοντιού:
Α. Μύλη,Β. Ρίζα,  1. Αδαμαντίνη,  2. Οδοντίνη,  3. Πολφός.  4. Ούλα,  5. Οστεΐνη,

6. Ακρορρίζιο,  7. Φατνιακά αγγεία,  8. Φατνιακά νεύρα,9. Αυλακες

Αδαμαντίνη

Είναι η σκληρή εξωτερική επιφάνεια του δοντιού. Είναι λεία και γυαλιστερή και είναι η σκληρότερη ουσία του σώματος μας, γι’ αυτό και είναι ανθεκτική στη μάσηση. Δίνει στο δόντι το λευκό του χρώμα και έχει πάχος 1-2 χιλιοστά.

Οδοντίνη
Είναι ένα σκληρό παχύ στρώμα ακριβώς κάτω από την αδαμαντίνη και αποτελεί το κύριο μέρος του δοντιού. Έχει πολλά μικροσκοπικά σωληνάρια που περιέχουν νεύρα. Αυτό σημαίνει ότι τα δόντια μπορούν να ξεχωρίσουν τη διάφορα μεταξύ ζεστού και κρύου.

Πολφός
Βρίσκεται στο κέντρο του δοντιού και είναι ζωντανός ιστός. Είναι ένας χώρος μέσα στον οποίον βρίσκονται πολλά νεύρα και αιμοφόρα αγγεία. Έτσι το δόντι μπορεί και αισθάνεται τη διάφορα μεταξύ κρύου και ζεστού. Μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία κυκλοφορεί αίμα και έτσι το δόντι διατηρείται ζωντανό και υγιές.

Ακρορρίζιο
Αυτό είναι το άκρο της ρίζας και από εκεί περνάνε τα νεύρα και τα αγγεία μέσα στον πολφό. Αυτό είναι και το σημείο όπου μπορεί να δημιουργηθεί φλεγμονή, όταν το δόντι τραυματιστεί από διάφορα αιτία (τερηδόνα, τραύμα κλπ). Η φλεγμονή αυτή ονομάζεται απόστημα.

Αύλακες
Ονομάζονται και σχισμές. Είναι αύλακες σχήματος V στη μασητική επιφάνεια των οπίσθιων δοντιών που βοηθάνε στη μάσηση των τροφών. Καλο ειναι σε παιδια μικρης ηλικιας οι αυλακες να καλυπτονται με ειδικο υλικο καλυψης οπων και σχισμων (επικαλυψη ή sealants) για προστασια απο την τερηδονα.